(Από το Λεύκωμα Ι.Ν.ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΥΓΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ, Γιώργος Ν. Γαρμπής, Αθήνα 2017)
Κάθε χρόνο, την άνοιξη, σε ολόκληρο τον κόσμο, οι Χριστιανοί γιορτάζουν την Ανάσταση του Χριστού. Είναι η εποχή που μαζί με το μεγάλο αυτό γεγονός της νίκης του Θεανθρώπου απέναντι στο θάνατο, γιορτάζει ένας από τους μεγαλύτερους μάρτυρες της πίστης μας, ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος! Είναι ο προστάτης του χωριού Δαυγάτα και στις 23 Απριλίου κάθε χρόνο τιμάται η μνήμη του. Λόγω του ότι συνήθως ημερολογιακά συμπίπτει με τη Μ. Τεσσαρακοστή γιορτάζεται την Δευτέρα του Πάσχα.
Είναι το μεγαλύτερο γεγονός που συμβαίνει στο χωριό. Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, με την εθελοντική συμμετοχή των κατοίκων, ευπρεπίζει και σημαιοστολίζει τον Ναό και τον περιβάλλοντα χώρο. Για αρκετές μέρες καθαρίζεται με ιδιαίτερη επιμέλεια και φροντίδα κάθε σπιθαμή του Ναού. Τα μπρούτζινα, το πάτωμα και οι πολυέλαιοι γυαλίζονται, ώστε να αστράφτουν και να δίνουν την λάμψη που αξίζει στον Ναό.
Εκατέρωθεν του πορτονιού, στον προαύλειο χώρο, τοποθετούνται οι δύο σημαίες του Πεζικού, που στο κέντρο έχουν την παράσταση του Αγίου Γεωργίου με τον δράκοντα και αναγράφουν «Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Δαυγάτων». Οι σημαίες σε συνδυασμό με τα πολυάριθμα ελληνικά σημαιάκια δίνουν την αίσθηση Εθνικής Εορτής. Οι κάτοικοι με τη σειρά τους μουντίζουν τις αυλές τους με κάτασπρο ασβέστη, για να τον υποδεχθούν στο σπιτικό τους, να τον ασπαστούν στο κατώφλι τους. Ο Ναός, πλημμυρισμένος στα αναστάσιμα χρώματα, δημιουργεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα ψυχικής ανάτασης και προδιάθεσης του πιστού να ενώσει την προσευχή του με τις υπέροχες κεφαλλονήτικες ψαλμωδίες και ν’ αγγίξει τα ουράνια.
Πριν από αρκετές δεκαετίες γινόταν μεγάλο πανηγύρι. Πλήθος προσκυνητών ερχόταν από τα γειτονικά χωριά, το Αργοστόλι, το Ληξούρι, ακόμα από την Πάτρα και την Αθήνα. Οι χωριανοί φιλοξενούσαν τον κόσμο, ενώ την ημέρα της εορτής γινόταν γλέντι από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Στις μέρες μας, από νωρίς, οι κάτοικοι πηγαίνουν στον Εσπερινό για να μπορέσουν να βρουν θέση λόγω της αθρόας προσέλευσης του κόσμου. Μπροστά από την Δεσποτική εικόνα του Αγίου Γεωργίου στο τέμπλο, στερεώνονται τα αφιερώματα καρφιτσωμένα σε πορφυρό ύφασμα. Είναι οι προσφορές που εδώ και δεκάδες χρόνια εναποθέτουν στην εικόνα του Αγίου ευλαβείς χριστιανοί, οι οποίοι με αυτόν τον τρόπο θέλουν να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους αλλά και να παρακαλέσουν τον προστάτη τους ώστε να ευοδωθούν οι δίκαιες επιθυμίες τους.
Κάθε χρόνο στον Εσπερινό προεξάρχει ο εκάστοτε Μητροπολίτης Κεφαλληνίας με τη συμμετοχή πλήθους Ιερέων, ενώ ιδιαίτερη και ξεχωριστή είναι η παρουσία πολυμελούς Χορωδίας Ιεροψαλτών, οι οποίοι ψάλλουν με την ιδιαίτερη κεφαλλονήτικη χροιά τα τροπάρια και το απολυτίκο του Αγίου. Την γιορτή με την παρουσία τους λαμπρύνουν και οι τοπικοί παράγοντες της Πολιτείας και των Σωμάτων Ασφαλείας του νησιού, ενώ δεν λείπουν και τα δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τοπικό τύπο.
Μπροστά από τον γυναικωνίτη τοποθετείται ένα τραπέζι ροτόντα με τρία επίπεδα, πάνω στο οποίο βρισκονται στολισμένες με λουλούδια οι αρτοκλασίες περιμένοντας να ευλογηθούν.
Την κατανυκτική ατμόσφαιρα του Εσπερινού διακόπτουν βροντεροί κανονιοβολισμοί, οι οποίοι ρίπτονται από το Γαλλικό κανόνι, βάρους 100 κιλών (από την εποχή της Φραγκοκρατίας), που βρίσκεται στη Ράχη και κάνουν το Ναό να σείεται συθέμελα! Οι καμπάνες χτυπούν δυνατά και μελωδικά θέλοντας να μεταδώσουν όσο γίνεται πιο μακριά το χαρμόσυνο μήνυμα της εορτής του Αγίου Γεωργίου. Μετά το πέρας του Εσπερινού ακολουθεί ρίψη βεγγαλικών που κάνουν τη νύχτα μέρα και τα οποία είναι ορατά από τα γειτονικά χωριά Δειλινάτα και Φαρακλάτα.
Ανήμερα της εορτής, μετά τον Όρθρο και την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ακολουθεί η λιτανεία στους δρόμους του χωριού. Οι πρώτοι που παραλαμβάνουν την εικόνα είναι οι Γιώργηδες, οι οποίοι ποτέ δεν λείπουν από το χωριό και το θεωρούν ιδιαίτερη τιμή και ευλογία να τους αξιώνει ο Θεός να σηκώνουν την εικόνα του προστάτη τους.
Της πομπής προηγείται η Φιλαρμονική που με τη μελωδία της λαμπρύνει και δίνει ρυθμό στην πομπή που ακολουθεί. Από πίσω έρχονται τα παιδιά που κρατούν τα εξαπτέρυγα και τα λάβαρα, ακολουθεί η λιτανευτική εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η εικόνα της Παναγίας του Θρόνου και της Αναστάσεως από το Δωδεκάορτο του τέμπλου του Ναού. Σε μικρή απόσταση βρίσκονται οι ιερείς και οι ψάλτες, ενώ την λιτανευτική πομπή συμπληρώνει πλήθος κόσμου και προσκυνητών.
Από κάθε σπίτι του χωριού περνάει η εικόνα του Αγίου Γεωργίου και διαβάζεται δέηση υπέρ υγείας των μελών της κάθε οικογένειας. Φυσικά δεν λείπουν και τα κεράσματα μεταξύ των κατοίκων του χωριού κατά τη διάρκεια της λιτανείας.
Κατά τη διαδρομή ψάλλεται επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο των πεσόντων Αγωνιστών, στην προτομή του Δημητρίου Δαυή, στο πρώην Κοινοτικό Γραφείο Δαυγάτων και τέλος στο Κοιμητήριο του χωριού.
Οι στιγμές είναι έντονα συναισθηματικά φορτισμένες! Ο Καβαλάρης κάνει την τιμή στον κάθε οικοδεσπότη και μπαίνει στην αυλή του σπιτιού του. Για λίγα λεπτά της ώρας αποτελεί και αυτός κομμάτι της οικογένειας που τον υποδέχεται. Ειδικά για αυτούς που έρχονται από μακριά (Αθήνα, Πάτρα κ.λπ.) αποτελεί μεγάλο πνευματικό εφόδιο για τον υπόλοιπο χρόνο η παρουσία τους στη μεγάλη αυτή γιορτή. Ιδιαίτερη δε η στιγμή, στο σπίτι των προγόνων σου, να σε αξιώνει ο Θεός να ασπαστείς για μια ακόμη φορά την εικόνα του προστάτη σου. Μεγάλη ευλογία!
