Συνταξιοδοτήθηκα και επιτέλους άφησα πίσω τις κλασικές από υποχρέωση συνευρέσεις και τις γιορτινές, αλλά μάλλον μελό ημέρες των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς.
Αφορμή, το ωραιότερο δώρο που μπορούσε να μου κάνει η κόρη μου.
Το πρώτο μου εγγόνι. Την ΕΙΡΗΝΗ της ζωής μου.
Όπως όταν ήμουν πιτσιρικάς περίμενα με λαχτάρα τα Χριστούγεννα και τον Άγιο Βασίλη να μου φέρει δώρα, έτσι και φέτος, μετά από πολλά χρόνια, έπιασα τον εαυτό μου να περιμένει με αγωνία
να περάσουν οι μέρες για να στολίσουμε παρέα το πρώτο της Χριστουγεννιάτικο δένδρο και το σπίτι.
Να βγάλουμε φωτογραφίες για να έχουμε αργότερα να θυμόμαστε.
Να δημιουργήσουμε αναμνήσεις που θα αντέξουν στο χρόνο.
Ξεκινήσαμε με το στολισμό του μπαλκονιού!!!
 | ||||||
Αναμμένα τα λαμπιόνια του χριστουγεννιάτικου δέντρου στο μπαλκόνι, και στο βάθος φωταγωγημένο το καμπαναριό του Άι Γιώργη, και το Ιόνιο τη στιγμή που δύει ο ήλιος, πλημμυρισμένο από χρώματα!!!
Με ένα Αλεξανδρινό στολίσαμε τον καθρέπτη της Γιαγιάς, και κρεμάσαμε τα παιδικά παπούτσια (κατασκευής αφών Δεμπόνου πριν 45 χρόνια στο Αργοστόλι) δίπλα στο παράθυρο, για να βάλει τα δώρα ο 'Αγιος Βασίλης .... αν μπει από εκεί!!!
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σαλόνι, με στολίδια που έφτιαξε η Ειρήνη και η Μητέρα της από ζυμάρι, και μέσα στο τζάκι στημένη η φάτνη, όχι με κλασικές φιγούρες του εμπορίου, αλλά με τις κούκλες της Ειρήνης!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!
.jpg)