Δ  Α  Υ  Γ  Α  Τ  Α

......

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ

......

(Σταύρου Γερασίμου Λουκάτου, Αθήνα 6 Μαρτίου 1960)

Σημείωση του συγγραφέα:  <Ενταύθα μεταχειρίζομαι το λεκτικόν του κ. Μαρίνου Δαυή (Βαγγελάτου) χωρίς να παραλείψω λέξιν>

.......το 1582 έγινε κάποια στάσις εις το χωριό Τζίτσα (Αβέρωφ-Τσότος) της Ηπείρου, τους στασιαστάς, μεταξύ των οποίων και ο καλόγερος Δαυγής, τους εξώρισε ο Διοικητής και κατέφυγον αυτοί εις το νησί μας ήσαν οικογένειαι μεταξύ των οποίων και η οικογένεια του μετά χηρείαν Ιερομονάχου, ως αναφέρει ο Κουτσοπαναγής ήσαν εν συνόλω 32 άτομα. Άμα εφθάσανε στη Κεφαλλωνιά παρουσιαστήκανε στο Διοικητή που έμενε στο Κάστρο και εζητήσανε προστασία και άσυλο. Ο Διοικητής τους υπόσχετο ότι θα τους βοηθήση υπό τον όρον να εγκατασταθούν εις την περιοχή του Αστέρα. Τι να κάμουν οι δυστυχείς αυτοί Πρόσφυγες εδεχθήκανε. Τους στέλνει εις τον υποδιοικητήν που έμενε στα Δηλεινάτα και αυτός τους υπέδειξε τα όρια της περιοχής και τους είπε να διαλέξουνε το μέρος που θέλουνε να εγκατασταθούνε και αυτοί εδιαλέξανε το επάνω μέρος του χωριού.

      Πολλές φορές ελέγαμε γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν επήγαιναν σε μέρος ομαλό να εγκατασταθούν; Ο Κουτσοπαναγής δίδει την εξής εξήγησιν.

1ον. Ότι εις την θέσιν αυτήν υπήρχανε πολλά βαθουλώματα μέσα στο έδαφος, σαν σπήλαια που θα μπορούσανε να τα χρησιμοποιήσουνε προσωρινώς ως κατοικίας και θα είνε σωστό τούτο γιατί και σήμερα ακόμη σόζωνται ίχνη από τις τρώγλες που καθίσανε.

2ον. Απέχανε 10 λεπτά της ώρας από το παμπάλαιο μοναστήρι της Λάμιας που θα μπορούσανε να πηγαίνουν να λειτουργούνται.

3ον. Απέχανε 2 περίπου χιλιόμετρα από τα πηγάδια της Λάμιας που θα πέρνανε νερό και 2 1/2 περίπου χιλιόμετρα από το μεγάλο χωριό εις το οποίον υπήρχανε τρόφιμα, Γιατρός, Φαρμακείο, Αστυνομία, Δικαστήριο κ.λ. και

4ον. Διότι κοντά στο χωριό και εις απόστασιν 5 λεπτών της ώρας υπήρχε έδαφος για άμεση καλλιέργεια, προς το Κομπί δηλαδή.

      Η Κυβέρνηση ανέλαβε να τους τροφοδοτεί δωρεάν επί τρεις μήνες με αλεύρι, λάδι , σαπούνι και αλάτι, τους παρεχώρησε ακόμη 3 μουλάρια και 12 ασκιά για να κουβαλούν νερό από τη Λάμια. Υπό τύπον δανείου δε, τους παρεχώρησε η Κυβέρνηση, πρόβατα, γίδια, σπόρους για να σπείρουν και 2 κυνηγετικά όπλα.

      Επιδίδονται αμέσως να κατασκευάσουν τις καλύβες τους, να ανοίξουν στέρνες, να καλλιεργούν τη γη, και συν το χρόνω αναπτύξανε κτηνοτροφίαν και ιπποτροφίαν αξιόλογο.

     Μετά 15 έτη από της εγκαταστάσεώς των έκτισαν και την εκκλησίαν Άγ. Ιωάννης της οποίας ερείπια σώζονται μέχρι σήμερα εις την επάνω μεριά του χωριού.

       Αλλά εκτός της ομάδος προσφύγων του Δαυγή, άλλη ομάς προσφύγων εξ 22 ατόμων προερχομένων και τούτων εξ Ηπείρου εγκατεστάθηκε εκεί το 1593. Επί κεφαλής της ομάδος αυτής ήτανε κάποιος ονόματι Νόκας.

      Οι νέοι αυτοί κάτοικοι του χωριού ήτανε άνθρωποι εξελιγμένοι, εγγράμματοι και ως φαίνεται είχανε και οικονομική ευχέρεια γιατί μόλις εγκαταστάθηκαν εκεί έκτισαν σπιτάκια, άνοιξαν στέρνες κ.λ. Αυτοί κατέλαβαν το κάτω μέρος του χωριού.

      Αλλά αφού εγκατασταθήκανε εκεί δύο διαφόρου προελεύσεως ομάδες, ο Διοικητής του νησιού διέταξε τον υποδιοικητή που έμενε στα Δηλεινάτα να μεταβή εις τον νέον αυτόν συνοικισμόν και να καθορίση ποία κτήματα θα πάρη η ομάς του Δαυγή και ποία η ομάς του Νόκα και αυτός καθορίζει ότι η μεν ομάς του Δαυγή θα πάρη τη βορειοδυτική πλευρά της περιοχής η δε του Νόκα τη νοτιοανατολική πλευρά.

      Αυτή η απόφασις του Υποδιοικητού έγινε αφορμή να δημιουργηθεί ένα μίσος θανάσιμο μεταξύ των δύο ομάδων, διότι κτήματα που είχανε καλλιεργήσει οι Δαυγήδες τα έπερναν οι του  Νόκα.

      Η εχθρότητα των δύο αυτών ομάδων εκράτησε επί 120 χρόνια, καθ΄όλον αυτό το διάστημα ούτε κουμπαριές ούτε γάμους έκαναν μεταξύ τους. Πάντως όπως έλεγε ο Κουτσοπαναγής κατά το 1700 περίπου συμφιλιώθησαν και έκτοτε το χωριό ακολούθησε το δρόμο του, άρχισε να μεγαλώνει και να εξελίσσεται. Κατά τους χρόνους της επαναστάσεως έφθασε να έχει 820 κατοίκους, 505 άρρενες και 315 γυναίκες, επί των ημερών μου επί 145 οικογενειών οι 18 είχανε 4 αγόρια, οι 22 από 5 αγόρια και οι 14 από 6 αγόρια και κανένα κορίτσι, ένας μόνον φαμελίτης μου είχε 6 κορίτσια και κανένα αγόρι.

      Πρέπει ακόμα να σας πω ότι από το 1830 αρχίσανε οι χωριανοί μας να φεύγουν από το χωριό, επήγαιναν κατ΄αρχάς εις την Βραϊλα, την Κωνσταντινούπολιν, την Αλεξάνδρεια αλλά κατά τας εορτάς ερχότανε πάλι στο χωριό. Ύστερα όμως όποιος έφευγε δεν ξαναγύριζε.

Τι κι αν έφυγες....

 κέφι και χαρά θα προσφέρεις αιώνια!!!

Απόφαση Δ.Σ. Μουσείου Φυσικής Ιστορίας με θέμα "Μεταφορά Μουσείου"

Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α

Από το πρακτικό της αρ. 13/2012 συνεδρίασης του Δ. Σ του Νομικού Προσώπου Δημοσίου

Δικαίου του Δήμου Κεφαλλονιάς με την επωνυμία : ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ.

Αρ. απόφασης 13/2012 Περίληψη:

 Μεταφορά Μουσείου

 Στα Δαυγάτα και στο γραφείο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κεφαλονιάς και Ιθάκης,

σήμερα στις 28 Δεκεμβρίου του έτους 2012 ημέρα της εβδομάδας Παρασκευή και ώρα 18:00

συνήλθε σε συνεδρίαση το Δ.Σ. του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κεφαλονιάς και Ιθάκης ύστερα

από την αρ. 26 / 21 -12 2012 έγγραφη πρόσκληση της Προέδρου που επιδόθηκε σε όλα τα

μέλη του Δ.Σ. Διαπιστώθηκε δε ότι υπάρχει η νόμιμη απαρτία, αφού από το σύνολο των

πέντε μελών βρέθηκαν παρόντα και τα πέντε μέλη και ονομαστικά :

ΠΑΡΟΝΤΕΣ                                                                       ΑΠΟΝΤΕΣ

1. Κατσούνη Νίκη                                                                  Ουδείς

2. Αποστολάτος Γεράσιμος

3. Γασπαρινάτος Διονύσιος

4. Γασπαρινάτος Παναγής

5. Βαγγελάτου Αγάθη

Η Πρόεδρος ενημέρωσε για την επιστολή του Δημάρχου Κεφαλλονιάς με αριθμό

πρωτοκόλλου 4884/26-11-2012 σχετικά με τη λειτουργία του Μουσείου και σε απάντηση

της από 15/11/2012 επιστολής μας ότι τα διάφορα θέματα λειτουργίας του Μουσείου

Φυσικής Ιστορίας θα αντιμετωπιστούν συνολικά με την διαδικασία μεταφοράς του Μουσείου

από τα Δαυγάτα στο Αργοστόλι. Συγκεκριμένα η Πρόεδρος ενημέρωσε ότι έχουν επιλεγεί τα

κτίρια στη θέση Θαλασσόμυλος όπου συμβαίνει και το μοναδικό στον κόσμο γεωλογικό-

καρστικό φαινόμενο των Καταβοθρών.

Πρόσθεσε ότι δόθηκε υπόσχεση από τον κ. Δήμαρχο ότι τα κτίρια θα ανακαινιστούν και θα

συντηρηθούν, για να στεγάσουν τα εκθέματα με έξοδα του Δήμου. Η σημερινή θέση του

Μουσείου στα Δαυγάτα δεν εξασφαλίζει πλέον τη βιωσιμότητά του πράγμα που πρέπει να

απασχολεί το Δ.Σ. του Μουσείου, ενώ η θέση στο Θαλασσόμυλο προσφέρεται και λόγω του

μοναδικού στον κόσμο γεωλογικού-καρστικού φαινομένου των καταβοθρών και γιατί θα

εξασφαλίσει τη γενικότερη στήριξη από το Δήμο Κεφαλονιάς, όπως π.χ. γραμματειακή

υποστήριξη κ.λπ., επειδή δεν θα υπάρχει εκ μέρους του Δήμου πλέον επιβάρυνση υπαλλήλου

με οδοιπορικά και θα είναι ευκολότερη η παροχή διευκολύνσεων σε διάφορα άλλα θέματα.

Επιπλέον το Δ.Σ. πρέπει να σκεφθεί ότι το Μουσείο είναι ήδη κλειστό περισσότερο από ένα

χρόνο, τα κτίρια και ο περιβάλλων χώρος παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης, ενώ όλος ο

εκθεματικός πλούτος, το φωτογραφικό αρχειακό υλικό και οι ευαίσθητες συλλογές του

herbarium και των εντόμων κινδυνεύουν να καταστραφούν από την υγρασία.

ΑΔΑ: ΒΕΧ4ΟΞ3Ν-ΧΤΦΜετά την ενημέρωση ακολούθησε συζήτηση και τοποθετήθηκαν τα υπόλοιπα Μέλη του Δ.Σ.

ως εξής: Ο κ. Γεράσιμος Αποστολάτος ότι συμφωνεί για τη μεταφορά του Μουσείου για τους

λόγους, που ανέλυσε η Πρόεδρος. Η κ. Αγάθη Βαγγελάτου ότι συμφωνεί επίσης για τη

μεταφορά του μουσείου, αφού τον τελευταίο χρόνο δεν λειτουργεί ουσιαστικά. Ο κ. Παναγής

Γασπαρινάτος ότι προσωπικά συμφωνεί να μεταφερθεί το Μουσείο, γιατί είναι γεγονός ότι

παραμένει κλειστό και πρέπει να επιβιώσει, αλλά ως εκπρόσωπος των Δαυγάτων στο Δήμο

είναι σε δύσκολη θέση και ψηφίζει λευκό. Ο κ. Διονύσης Γασπαρινάτος διεφώνησε για τη 

μεταφορά του Μουσείου με το σκεπτικό ότι τα Δαυγάτα προσφέρθηκαν να φιλοξενήσουν το 

Μουσείου και ότι δεν πρέπει να απογυμνώνεται η Περιφέρεια και όλα να συμβαίνουν στο 

κέντρο δηλαδή στο Αργοστόλι. Πρόσθεσε δε ότι ο Δήμος αδυνατεί να επιβληθεί στους 

υπαλλήλους του, ώστε να βρεθεί υπάλληλος να προσέρχεται στο Μουσείο στα Δαυγάτα.

Μετά τα ανωτέρω η κ. Κατσούνη είπε ότι αναγνωρίζει την προσφορά των Δαυγάτων και

ότι θα ήθελε να εξακολουθήσει το Μουσείο να λειτουργεί στα Δαυγάτα, πλην όμως η

εμπειρία των προηγούμενων ετών της λειτουργίας του επιβάλλει να αναθεωρήσουμε κάποια

πράγματα: Το Μουσείο είχε πενιχρά έσοδα λόγω μικρής επισκεψιμότητας εξ αιτίας της

απόστασης. Η μεταφορά του στη νέα θέση εξασφαλίζει μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών

λόγω της άμεσης πρόσβασης από κεντρικό δρόμο και λόγω των κρουαζιερόπλοιων, που

ελλιμενίζονται σε μικρή απόσταση από τη νέα θέση. Έτσι η προσφορά του στον τόπο θα

είναι πολύ μεγαλύτερη και θα αναδειχθεί πιο πολύ το έργο του. Επί πλέον τα πράγματα

έχουν αλλάξει από την εποχή της ίδρυσής του και λόγω Καλλικράτη και λόγω της

οικονομικής δυσπραγίας του Δήμου, που αδυνατεί να πληρώνει οδοιπορικά υπαλλήλου από

το Αργοστόλι στα Δαυγάτα. Με αυτά τα δεδομένα το θέμα της μεταφοράς πρέπει να

αντιμετωπιστεί ρεαλιστικά από το Δ.Σ. και όχι συναισθηματικά. Η βιωσιμότητα του Μουσείου

δεν εξασφαλίζεται πλέον με τις υπάρχουσες συνθήκες και το Μουσείο πρέπει να έχει μόνιμη

και κανονική λειτουργία και όχι ευκαιριακή ή εκ περιτροπής. Προτείνει δε την αποδοχή της

πρότασης του Δημάρχου για μεταφορά του Μουσείου στη θέση Θαλασσόμυλος.

 Μετά την εισήγηση της Προέδρου και την τοποθέτηση των Μελών του Δ.Σ. και την

ψηφοφορία που ακολούθησε

 ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Η μεταφορά του Μουσείου Φ.Ι. στη θέση Θαλασσόμυλος και να ζητηθεί από το Δήμαρχο να

προβεί στις δέουσες ενέργειες.

Η Πρόεδρος Τα μέλη

τ. υπογραφή

Ακριβές αντίγραφο

Η Πρόεδρος

Νίκη Κατσούνη

 Αποτελέσματα εκλογών Πολιτιστικού Συλλόγου Δαυγάτων

                                     "Το Χαμολάνι"

Διοικητικό Συμβούλιο:

1) Κατσαμπίρης Ευστάθιος του Κωνσταντίνου -- -53 ψήφους
2) Νασιόπουλος Γρηγόριος του Βασιλείου  ------ 49 ψήφους 

3) Γασπαρινάτος Παναγής του Ανάργυρου  ----- 49 φήφους
4) Γασπαρινάτος Διονύσιος του Μαρίνου  ------- 47 ψήφους
5)Βαγγελάτος Κωνσταντίνος του Μιχαήλ ------ -44 ψήφους
5)Γασπαρινάτος Διονύσιος του Παναγή -- -------38 ψήφους
7) Μαρκάτος Νικόλαος του Γερασίμου ---------- 28 ψήφους
8) Γασπαρινάτος Διονύσιος του Σπυρίδωνος --- -26 ψήφους
9)Μπατιστάτου Διονυσία του Γερασίμου με ------ 13 ψήφους

Εξελεγκτική επιτροπή:

1) Γασπαρινάτος Κωνσταντίνος του Αναργύρου---25 ψήφους,
2)Βαγγελάτος Γεράσιμος του Κωνσταντίνου -- -- 23 ψήφους,
3)Βαγγελάτου Αγάθη του Μιχαήλ -------------- 18 ψήφους.

Εκλογές στον Πολιτιστικό Σύλλογο Δαυγάτων

   "ΤΟ ΧΑΜΟΛΑΝΙ" 

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

 Γενική Συνέλευση του Πολιτιστικού Συλλόγου του Χωριού μας, που πραγματοποιήθηκε στις 12/10/2013 αποφάσισε,  την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 17:00 μέχρι 18:30 στον ξενώνα της Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, να πραγματοποιηθούν εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου καθώς και Εξελεγκτικής Επιτροπής.

Αιτήσεις υποψηφιότητας  για το Διοικητικό Συμβούλιο και την Εξελεγκτική Επιτροπή θα υποβάλλονται εγγράφως, στο μέλος του Συλλόγου κ. ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΣΑΚΚΑΤΟ του Γεωργίου (τηλ: 6944392254) μέχρι και την Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 21:00

Επίσης σας γνωρίζουμε ότι όσοι επιθυμούν να εγγραφούν ως νέα μέλη στο Σύλλογο, προκειμένου να έχουν δικαίωμα ψήφου και υποβολής υποψηφιότητας στις εκλογές, πρέπει να καταθέσουν γραπτή αίτηση μέχρι και την Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 21:00 στο μέλος του Συλλόγου κ. ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΣΑΚΚΑΤΟ του Γεωργίου (τηλ: 6944392254)

Τίτλοι τέλους για την Ε.Ρ.Τ.

Επιτέλους, γλυτώσαμε από την Ε.Ρ.Τ. 
Ζήτω η ιδιωτική τηλεόραση. 
Ζήτω η μαζική κουλτούρα. 
Ζήτω ο αντιδιαφωτισμός που προάγει τη μαζική εξαπάτηση και εμποδίζει τη διαμόρφωση αυτόνομων, αυτοτελών, συνειδητά κρινόντων και αποφασιζόντων ατόμων.

Τα πέτρινα αλώνια των Δαυγάτων

(Από το Facebook του Αποστόλη Μαγουλά)

Μερικά από τα περίτεχνα Δαυγεϊκα πετράλωνα κι'ένας ρίπιος ανεμόμυλος .........στέκουν περήφανα ...κόντρα στη κενότητα τση εποχής μας που πολεμάει να αφανίσει ολοκληρωτικά ότι το καλλιτεχνικό αίσθημα του απλού ανθρώπου που εκφράστηκε μέσα από την ανάγκη τση επιβίωσης , δημιούργησε αιώνες πριν.........όλη αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία και καλαισθησία στέκει αγέρωχη και κραυγάζει κάτι που έχουν ξεχάσει σήμερα οι παλιότεροι και που δεν γνώρισαν ποτέ οι νεώτεροι ......την ψυχική ισορροπία που δημιουργεί το ελάχιστο.............. .

Όμως , που είναι το τραγούδι των θεριστάδων το γλυκοχάραμα , που είναι οι ερωτικοί αναστεναγμοί πίσω από τση θυμωνιές , που είναι το γεννημα , το στάρι και το κριθάρι που χρύσωνε τση αλωνόπλακες , που είναι τα άλογα που ζεμένα στο στιγερό βροντούσαν τπερήφανα τση οπλές τους , που είναι οι φωνές του αλωνιστή άμα δεν υπάκουαν τα άλογα , που είναι οι βλαστήμιες του λυχνιστή άμα δε φύσαε για να πάρει ο αγέρας τσου αχουνούπους , που είναι εκειές οι ιστορίες για τση ανεράγδες , τα ξωτικά , τα παγανά και τσου δράκοντες , που σιγομουρμούριζαν κάτω από το πυρωμένο ήλιο του Αλωνάρη οι γερόντοι στα παιδιά για να τα ξεγελάνε και να μη λυσσομανάνε , που είναι οι κολοκύθες με τη ρομπόλα και το βοστολίδι που ξέφρυγε τα χείλια και τη ψυχή των αλωνιστάδωνε άμα το απομεσήμερο αποκαμωμένοι μπατάρανε απουκάτω από τση ελιές και τση κουτσουπιές , που είναι ο μυλωνάς που έκλεβε μισή λίτρα γέννημα κάθε τόσες γυρισιές , που είνια η μυλωνού που σα πονηράλουπο αριβάριζε με το τραταμέντο κάθε τόσες γυρισιές του μύλου....................... , όλα χάθηκαν ..............μόνο τα Δαυγεϊκα πετράλωνα στέκουν αγέρωχα και ο ρίπιος ανεμόμυλος να θυμάται τα πανιά του που φούσκωναν άμα φύσαε .................. για πόσο ακόμα ; 

Έφυγε τις 9 Απριλίου από τη ζωή ο Παναγής Γασπαρινάτος

(Αναδημοσίευση από Kefalonitis.com)

 Συνεχίζοντας την παρουσίαση των παραδοσιακών οργανοπαικτών του νησιού μας, εκλεκτή θέση μέσα σε αυτό το σύνολο κατέχει και ο Παναγής Σπυρίδωνος Γασπαρινάτος. Ο Παναγής κατάγεται από τα Δαυγάτα. Είναι το τρίτο, από τα πέντε παιδιά του Σπύρου Γασπαρινάτου. Είχε την καλή τύχη, να μυηθεί ακουστικά από το οικογενειακό του περιβάλλον και να ξυπνήσουν μέσα του αισθήματα για την τέχνη των ήχων. Τα νανουρίσματα και τα τραγούδια της νόνας του, Ρουσέττας Γασπαρινάτου, ήταν αρχικά τα πρώτα μουσικά «μπολιάσματα» στην καλλιτεχνική ψυχή του. Η νόνα του τραγουδούσε στα πανηγύρια -αλλά και όπου της δινόταν ευκαιρία- τα τραγούδια και τους στίχους των κεφαλονίτικων χοροτράγουδων. Με αυτά τα άσματα νανούριζε τα εγγόνια της.

Ήταν γύρω στα δεκαπέντε ο Παναγής, όταν οι Ιταλοί κυριάρχησαν στο νησί μας, μα αυτός κεντριζόταν από τους ήχους της μουσικής! Με μια φυσαρμόνικα άρχισε να μαθαίνει και να παράγει τα ακούσματα, που του έδινε αυτό το όργανο. Κοντά να τελειώσει ο πόλεμος, βρέθηκε στον Πειραιά, όπου γράφτηκε στο Ωδείο Πειραιώς, με όργανο προτίμησής του το ακορντεόν. Τα χρόνια όμως ήταν δύσκολα και ο Παναγής εργαζόταν σε οικοδομικές εργασίες, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικά. Μετά από δύο χρόνια, εγκατέλειψε το ωδείο και συνέχισε να μελετά μόνος του και να μαθαίνει πάνω στο ακορντεόν του.

Τα χρόνια πέρασαν και στα 1949, γύρισε στην Κεφαλονιά, συνεχίζοντας βιοποριστικά με τις οικοδομικές εργασίες του. Συνέχισε παράλληλα να μελετά και να παίζει με το ακορντεόν του.

Μετά το σεισμό του ’53, συνάντησε τον εξαίρετο βιολιστή του νησιού μας, Λυκούργο Τζάκη, ο οποίος αναγνώρισε στο πρόσωπο του Παναγή το ταλέντο, τη διάθεσή και τη φλόγα του για τη μουσική! Έτσι, τον έκανε συνεργάτη του.

Μαζί με το Λυκούργο Τζάκη και τον Παναγή Γασπαρινάτο, «έδεσαν» και άλλοι δυο μουσικοί, ο Βασίλης Μουντάκης (σαξόφωνο) και ο Σπύρος Αποστολάτος (ντραμς). Σχημάτισαν μια ορχήστρα, που έμεινε ξακουστή για την καλή της πορεία.

Πεδίο δράσης και ακτίνας αυτής της ορχήστρας ήταν όλη η Κεφαλονιά, η Ιθάκη και πολλά μέρη του ελλαδικού χώρου, καθώς τα Κεφαλληνιακά Σωματεία και οι Σύλλογοι -που ήταν εκτός του νησιού μας- καλούσαν την ορχήστρα, για να πραγματοποιήσουν τις εκδηλώσεις τους, μέσα στο πνεύμα της τοπικής μας παράδοσης.

Η ορχήστρα του Παναγή Γασπαρινάτου είχε ένα μεγάλο ρεπερτόριο, τόσο από κεφαλονίτικους και ελληνικούς χορούς, όσο και από ευρωπαϊκούς χορούς και τραγούδια, που όλοι μας έχουμε αγαπήσει. Πολλές φορές την ορχήστρα πλαισίωναν πολλοί και διάφοροι καλλιτέχνες, ντόπιοι και ξένοι (περαστικοί από το νησί μας). Είναι πολλοί αυτοί που συμμετείχαν, είτε ως οργανοπαίχτες, είτε ως τραγουδιστές. Είναι δύσκολη η αναφορά σε όλους. Επιβάλλεται όμως αναφορά σε κάποιους, που για χρόνια πλαισίωναν τη μουσική παρέα του Παναγή Γασπαρινάτου, και αυτοί ήταν: Γεράσιμος Μενάγιας (ντραμς), Βαγγέλης και Διονύσης Διακάτος (Τσουλαίοι) (κιθάρες), οι γιοι του Παναγή, Διονύσης Γασπαρινάτος (μπουζούκι) και Σπύρος Γασπαρινάτος (κιθάρα), Ζήσιμος Σκλαβουνάκης (βιολί), Μάκης Σκλαβουνάκης (κιθάρα), Γιάννης Ανδριανάτος (Αστραπόγιαννος) (τραγούδι), Διονύσιος Πολλάτος (κουρέας) (ντραμς), Χρήστος Χατζηχρήστος (τραγούδι), Νικόλαος Χαλιώτης (κιθάρα), Λαμπρογιάννης Πεφάνης (βιολί), Σάντρος Παυλάτος (κιθάρα), Πάτροκλος Βικάτος (τραγούδι), Διονύσιος Πολλάτος (Σέσουλας) (αρμόνιο), Βασίλης Λουκάτος (τραγούδι), Σπύρος Βαρδαραμάτος (ντραμς), Χαράλαμπος Μουρελάτος (ντραμς), Γεράσιμος Ζερβός (τραγούδι). Υπήρξαν και άλλοι ακόμα καλλιτέχνες, που μαθήτευσαν με την ορχήστρα του και σήμερα είναι αξιόλογοι μουσικοί του νησιού μας!

Οι απαιτήσεις για καλό κέφι και ποικιλία, ήταν η φυσική αιτία, που αυξήθηκε το ρεπερτόριο, με αποτέλεσμα η ορχήστρα να δυναμώνει και να καλύπτει επάξια κάθε γούστο κι επιθυμία. Πέρα από κεφαλονίτικους παραδοσιακούς χορούς, το φοξ – αγγλέ και το ταγκό, το τσα-τσα και το βαλς, τις ρούμπες και το μάμπο, δεν έλειψαν από την ορχήστρα και οι καντρίλιες, που στις αποκριάτικες εκδηλώσεις είχαν την πρώτη θέση. Επίσης, τραγούδια ευρωπαϊκά που έμειναν και αγαπήθηκαν, ακούγονταν συχνά από την ορχήστρα του Παναγή Γασπαρινάτου. Η παρουσία της ορχήστρας ήταν παντού, σε πόλεις και χωριά του νησιού μας, καθώς και σε αίθουσες και κέντρα διασκέδασης, όπως: «Το Λιμανάκι», «οι Καταβόθρες», «ο Μουρελάτος» στο Ληξούρι, αίθουσες στη Λακήθρα, στην Αθήνα στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», στην Πάτρα, στον Πειραιά, στη Ζάκυνθο και σε άλλα ελλαδικά μέρη.

Βέβαια, ο Παναγής Γασπαρινάτος ασχολήθηκε κυρίως με τις οικοδομικές εργασίες, εξασκώντας το επάγγελμα του εργολάβου, με πάμπολλες δουλειές στο νησί μας.

Έτσι, η μουσική κάλυπτε τον ελεύθερο χρόνο του, το μεράκι του, το δόσιμό του, μα πάνω από όλα μελετούσε αδιάκοπα και μάθαινε κάθε νέο άκουσμα. Γύρω στα 1980, έμαθε αρμόνιο, πράγμα που του ήταν εύκολο, λόγω του ότι ήξερε καλά να παίζει ακορντεόν.

Σταθμός για τον Παναγή Γασπαρινάτο και την ορχήστρα του, ήταν και είναι η συνεργασία με τον Πολιτιστικό σύλλογο «ο Μπάλλος». Μια συνεργασία, που κρατάει δυναμικά, εδώ και 22 χρόνια και βασίζεται στην αγάπη και την καλή επικοινωνία με το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, κυρίως με την καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και Γυμνασιάρχη του 2ου Γυμνασίου Αργοστολίου, κα Ελένη Λιναρδάτου. Με εγκωμιαστικά λόγια, ο Παναγής Γασπαρινάτος μιλάει γι' αυτή τη μακροχρόνια και γόνιμη συνεργασία, που πάντα ήταν και είναι άψογη, για την Ελένη και την προσφορά της στο νησί μας. Η ορχήστρα του Παναγή Γασπαρινάτου πάντα συνόδευε τις εκδηλώσεις του «Μπάλλου» σε όλο τον ελλαδικό χώρο, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, στο φεστιβάλ της Λευκάδας δύο φορές, καθώς και στο εξωτερικό, όπως στην Ισπανία, την Ιταλία, τη Σερβία κ.α. Επίσης, σε όλα τα Φεστιβάλ χορού και τεχνών, όπου συμμετείχε ο Πολιτιστικός Σύλλογος «ο Μπάλλος», ο Παναγής με την ορχήστρα του ήταν πάντα παρών, καθώς και σε όλες τις μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις, για λογαριασμό της τηλεόρασης, ιδίως της ΕΡΤ και του ΑΝΤΕΝΝΑ.

Η αγάπη του Παναγή Γασπαρινάτου για τη δουλειά του, η υπομονή και η διάθεσή του για μάθηση, πλούτισε το άκουσμα της ορχήστρας, με το παίξιμο πολλών ελληνικών χορών από όλο τον ελλαδικό χώρο. Δεν ήταν τυχαία η απορία των Σέρβων μουσικών, όταν είχαν καλέσει το Σύλλογο «ο Μπάλλος» σε κάποιο φεστιβάλ χορού. Τότε η ορχήστρα του Παναγή Γασπαρινάτου έπαιξε πάνω από πενήντα χορούς συνεχόμενα, με πολλή επιτυχία και ανταμείφθηκε με ένα ατελείωτο χειροκρότημα και πολλά «μπράβο» από τους διοργανωτές της φιλικής χώρας!

Ο Παναγής Γασπαρινάτος μαθήτευσε κοντά στην Ελένη Λιναρδάτου με υπομονή, καθώς εκείνη γνώριζε τα άσματα και τα βήματα των ελλαδικών παραδοσιακών χορών. Με πολλή υπομονή κατάφεραν, μέσα σε πνεύμα αμοιβαιότητας να συνεργαστούν και να παράγουν γόνιμο έργο. Έτσι, ο Παναγής άκουγε τη φωνή κι έβλεπε τα βήματα της Ελένης και με το κοφτερό του μυαλό ανασυνέθετε τη μουσική, μιας και δεν ήταν εύκολο να βρεθούν οι παρτιτούρες.

Αμοιβαία είναι και η εκτίμηση της Ελένης Λιναρδάτου για το συνεργάτη και φίλο της, Παναγή Γασπαρινάτο! Με θέρμη και πολλή χαρά μου είπε: «ο Παναγής είναι ένας από τους γνήσιους λαϊκούς οργανοπαίχτες, εξαιρετικός άνθρωπος, με ήθος, εντιμότητα και συνέπεια, συνεργάσιμος, ανοικτός στο να μάθει με το ακορντεόν του κάθε χορό και να τον μεταφέρει στην ορχήστρα του σωστά. Ξέρει να επικοινωνεί μαζί μου με μια ματιά, να αποτυπώνει το τραγούδι μου, κατά τη μάθηση, πάνω στα πλήκτρα του ακορντεόν. Έτσι, έμαθε πάμπολλους ελλαδικούς χορούς, που ήταν δύσκολο να βρεθεί η παρτιτούρα τους, που ήταν δύσκολοι στο παίξιμό τους, καθώς παίζονταν με άλλα όργανα, κυρίως πνευστά, και τους μετέφερε με επιτυχία στο ακορντεόν και την ορχήστρα του. Ο Παναγής είναι ένας καλλιτέχνης, που έχει αγάπη για τον πολιτισμό! Ξέρει να εκτιμά, να στηρίζει κάθε προσπάθεια και φιλία και να αγωνίζεται πάντα για το καλύτερο».

Ο Παναγής Γασπαρινάτος μιλά με θέρμη για την κεφαλονίτικη παραδοσιακή μουσική, για το κέφι που δίνει η ορχήστρα του στα πανηγύρια, και για το πώς αυτά άλλαξαν στην πορεία του χρόνου. Θυμάται τις συνεργασίες και τις φιλίες με τον παλαίμαχο μουσικό Ανδρόνικο Κουρούκλη, τον εξαίρετο μουσικό Γεράσιμο Δαμουλιάνο, καθώς και τον υπέροχο κορνετίστα Γεράσιμο Μουρελάτο, που είχε -και διατηρεί έως σήμερα η οικογένειά του- το κέντρο «Απόλαυση» στο Λογγό, στο Ληξούρι. Κάνει σχέδια για το μέλλον και προσπαθεί να κρατήσει την κεφαλληνιακή παράδοση με αυθεντικότητα!

Σήμερα, ζει ήσυχα στο Αργοστόλι και είναι πάντα έτοιμος για κάθε κάλεσμα της ορχήστρας του, για να δώσει χαρά, ζωντάνια και κέφι!

Ένα είναι σίγουρο… πως ο Παναγής και στον ύπνο του ακόμα, ονειρεύεται πως παίζει με την ορχήστρα του! Κάθε που ο ύπνος φεύγει από τα βλέφαρά του -κι ας είναι νύκτα βαθιά- ο Παναγής βρίσκει συντροφιά στο ακορντεόν και το αρμόνιο. Το όνειρο, κάθε που παίζει μουσική, όλο και μεγαλώνει, τον θεριεύει και νιώθει πως είναι καλά, χαρούμενος και ευτυχής!

Κείμενα – Παρουσίαση:Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ

Κ Α Τ Α Γ Γ Ε Λ Ι Α 

Καταγγέλλω τη συνειδητή επιλογή της Δημοτικής Αρχής, να αποσύρει τη μοναδική υπάλληλο του Μουσείου στο κεντρικό δημαρχείο χωρίς αντικατάστασή της, λες και αντιμετώπιζε πρόβλημα έλλειψης  προσωπικού στο δήμο, όταν την ίδια χρονική περίοδο κατήγγειλε τους ….προηγούμενους  για την υπερπληθώρα δημοτικών υπαλλήλων που της κληροδότησαν.

Αγαπητοί δημοτικοί άρχοντες και κ. πρόεδρε του μουσείου, είμαι σίγουρος πως γνωρίζεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μουσείων στην Ελλάδα, έχει περιορισμένη επισκεψιμότητα και ότι κανένα δεν βγάζει ούτε τα λειτουργικά του έξοδα από τα εισιτήρια.

Αν και είμαι σίγουρος ότι η άποψή μου θα θεωρηθεί αφελής και ρομαντική,  εγώ θα την καταθέσω. Αντί να κλείνεται ή να μεταφέρεται μουσεία με αιτιολογικό τη χαμηλή επισκεψιμότητα και να τιμωρείται με αυτό τον τρόπο την περιφέρεια, θα ήταν καλύτερα να ψάχνετε να βρίσκετε τρόπους που θα ωθήσουν τους ανθρώπους να βάλουν στη ζωή τους τις επισκέψεις σε μουσεία  και την αναζήτηση γνώσης για τον σπουδαίο Ελληνικό πολιτισμό.

Υπάρχουν μάτια!!!

Αφιερωμένο στα Δαυγάτα, το χωριό του Συνθέτη Σπύρου Μαρκάτου (Φούρας)

Η Δημοτική Αρχή .......... τιμωρεί τα Δαυγάτα. Δυστυχώς!!!!!!

(Από το Kefaloniapress.gr Τρίτη 15.01.2013)

Μετακομίζει το Μουσείο Δαυγάτων παραλιακά??

Σύμφωνα με πληροφορίες μας το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που είχε εγκατασταθεί στα Δαυγάτα πριν χρόνια, μετακομίσει παραλιακά , στην θέση του εστιατορίου «θαλασσόμυλος». Ο χώρος που μετακόμισε ανήκει στον Δήμο Κεφαλονιάς. 

Ένας χώρος πολύ κοντά στα κρουαζιερόπλοια, μια περιοχή που την επισκέπτονται σχεδόν το 60% των επιβατών των κρουαζιεροπλοίων που κατεβαίνουν στο Αργοστόλι, άρα θα αυξηθούν θεαματικά οι επισκέψεις και τα έσοδα του Μουσείου.

Επαγγελματίες της εστίασης που είχαν δείξει ενδιαφέρον για την ενοικίαση του χώρου, αναζητούν την απόφαση του Δήμου για την παραχώρηση του δημοτικού χώρου στο Μουσείο Δαυγάτων και την σχετική προκήρυξη του διαγωνισμού.

Επισημαίνουμε ότι το Μουσείο ανήκει στον Δήμο Κεφαλονιάς ως Νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου άρα ο Δήμος το διαχειρίζεται ως δική του επιχείρηση.